Blisko natury
Blisko natury to wystawa plakatów zainspirowanych otaczającą przyrodą, która wciąż potrafi zachwycić i ująć swoją urodą. Szczególnie bliskie są nam górskie krajobrazy oraz zwierzęta, nie mogło więc zabraknąć ich wśród naszych prac.
Opowieści ceramiczne
Wystawa ceramiki Ani Muradyan
Ani Muradyan pochodzi z Armenii, a obecnie mieszka i tworzy w Krakowie. Mówi o sobie: „Mój kraj to Armenia. Ci ludzie, architektura i kultura, odcisnęły na mnie swoje piętno. Dziś w Polsce łączę elementy kultury europejskiej z bogatą spuścizną kraju owocu Granatu. Nie zapominam kim jestem i swoją pracą staram się o tym opowiedzieć.”
Jak podróżowano do szczawnickich zdrojów
Przed powstaniem linii kolejowych ludzie podróżowali do Szczawnicy karetami zaprzężonymi w konie. Wyprawiano się wówczas trzema drogami: z Krakowa, Węgier oraz ze Lwowa. Opisy tychże dróg znajdują się w XIX-wiecznych przewodnikach.
Wraz z powozem, w którym jechała cała familia zabierana była również bryczka, gdzie miała miejsce służba oraz przedmioty służące do codziennego użytku.
W ówczesnych przewodnikach przestrzegano aby nie jechać do Szczawnicy własnymi ciężkimi pojazdami, ponieważ zwracano uwagę na koszt utrzymania zwierząt, a także możliwość uszkodzenia pojazdu. Zalecano wynajęcie lekkiej furmanki z furmanem w Krakowie, która to osoba powinna na drugi dzień dostarczyć wszystkie powierzone jej rzeczy.
Stadniccy w Szczawnicy
Stadniccy to stary małopolski ród, którego korzenie sięgają XIV wieku. Wywodzą swoje nazwisko z dziedzicznej wsi Stadniki, położonej w okolicach Bochni i Dobczyc nad rzeką Szreniawą. Pieczętują się herbem Śreniawa bez krzyża (Drużyna).
W XV wieku ród rozgałęził się na dwie linie: Żmigrodzką i ze Stadnik. Z tej drugiej linii wywodzi się gałąź nawojowska, których dobra graniczyły ze Szczawnicą.
Związki przodków rodu Stadnickich z dobrami szczawnickimi datują się już od XVIII wieku. Pozostałością ich działalności są sztolnie górnicze w Jarmucie, w których wydobywano metale szlachetne. Właścicielem tychże sztolni był Paweł Karol Lebartowicz książę Sanguszko-Kowelski herbu Pogoń Litewska, który po kądzieli był przodkiem Adama hr. Stadnickiego.
Od 1909 roku Stadniccy wpisują się na stałe do Szczawnicy. Wtedy to dobra szczawnickie nabywa Adam hr. Stadnicki (urodzony w 1882 a zmarły w 1982 roku).
Uzdrowisko Szczawnica – 200 lat tradycji
Szczawnica jest miejscowością turystyczną na południu Polski, gdzie znajduje się jedno z najpopularniejszych uzdrowisk kraju. Już w XVI wieku znane były źródła lecznicze znajdujące się w tym miejscu. Pierwsi kuracjusze przybywali na leczenie do wód w latach 80-tych XVIII stulecia.
Z 1811 roku pochodzi pierwszy dokument, który informuje m.in. o istniejącej infrastrukturze uzdrowiskowej. Od tego momentu można mówić o Uzdrowisku Szczawnica.